Blog Layout

“Stop met denken voor mij mam!”

mei 17, 2021

Pubers zijn soms zooo tegendraads. Zo eigenwijs! Nemen niets meer van je aan. Soms naar mijn gevoel iets te veel :-). Het maakte mij wel bewust. Zorgen dat iets een succes wordt is loslaten zelf laten ervaren. Wel met wat afspraken :-)

Loslaten en afspraken maken start al vroeg
Toen mijn dochters van 8 en 10 jaar ervaarde ik het en nu, in de puberende leeftijd ervaar ik het nog steeds. Toen mijn dochter 8 jaar was zei ze: "Mam, jij bent niet de baas over mij!" Of, “Ik ben niet stom!” Nou dat zeg ik ook niet en zo bedoel ik het ook niet. Maar kennelijk voelt het zo. 


Dat mijn jonge kinderen de randjes opzoeken dan wel eens buiten de lijntjes kleuren heeft natuurlijk ook positieve effecten. In plaats van in het keurslijf te lopen worden ze uitgedaagd en krijgen zij de vrijheid, om zelf te ontdekken en te doen. 


Toen ze 4 a 5 jaar waren hielp het nog om ze op de trap zetten. De telefoon innemen of niet spelen met vriendinnetjes heb ik geprobeerd. Dat werkt vaak even. Wat ik daarna steeds meer ben gaan doen (kostte mij gewoonweg veel te veel energie, ik was 's avonds kapot!) wel eens uit probeer om het hen zelf te laten ondervinden. 


Samen met mijn twee jonge dochters heb ik toen enkele huisregels opgesteld. Wat vinden wij met elkaar belangrijk? Zoals respect voor elkaar. Luisteren naar elkaar. Als je wat wilt vraag het en als je wat vindt. Zeg het. Niet schoppen en slaan naar elkaar als je boos bent. Geef elkaar de ruimte. Niet schreeuwen en vloeken. Samen film kijken. Maar ook samen ontbijten, buiten verstoppertje doen. Mama niet steeds op haar telefoon. Totale aandacht erbij als we met elkaar zijn.


Met elkaar het gesprek aangaan. Willen ze iets doen? Dan stel ik een vraag terug. Hoe wil je dat doen? Wat heb je daarvoor nodig? Wanneer spring je een gat in de gelukt? Van YES het is gelukt? Waarom schreeuw je nu? We zijn in gesprek! Ooh ja ik word uiteraard nog steeds gechallenged….


Zo geldt het natuurlijk ook wanneer je in een team met elkaar samenwerkt of op een afdeling... De parallellen zijn makkelijk te maken.


Nu de pubers....Welkom in de wereld van pubers

Ga eens terug naar de tijd dat je zelf 13 of 14 jaar oud was. Op dit moment heb ik zelf een puberende dochter in huis. En zie heel veel dejavu's, maar dan met een mini me. Mijn puberteit kwam pas met een jaar of 15 maar duurde voor mijn ouders duurde het wel heel lang, zo tot mijn 19de. Niet voor niets werd ik 'de moeilijkste van de drie' genoemd. Het onderzoekende type. Randjes op zoeken, soms net ietwat er buiten. Zelf ervaren en van daaruit weer bijstellen. Heerlijk vond ik het! Inmiddels waren er wel wat afspraken gemaakt. Eigen verantwoordelijkheid nemen. Zorg dat je het zelf oplost. De deur blijft op kier, maar zoek het dan vooral zelf eerst uit. Toen ik op kamers ging met mn 18de kwamen daar nog wat regels, afspraken bij. Geen was mee naar huis, niet de koelkast in het weekend leegplunderen, thuis is niet de pin automaat, zorg dat je je zelf kan onderhouden. Toch een keer hulp nodig? Geen probleem we zijn er voor je.


Je hormonen gieren door je lijf, je emoties zijn van het ene uiterste in het andere. Opeens BOEM. Je wilt je eigen pad kiezen, je denkt dat je alles al weet, dus vooral niets aannemen van je ouders. En weet je puberende kind het niet, dan vooral niet naar je ouders luisteren, maar Tik Tok of snapchat weet alles. Ja want daar wordt de waarheid gezegd. Inmiddels zijn we bij ons thuis zo ver, waar staat de bron van de waarheid vermeld? Zoek meerdere bronnen op.


Maar heel eerlijk, de hele tijd je moeder die zegt; ga op tijd naar bed, ga op tijd leren, zorg dat je goede cijfers krijgt. Plan in je agenda. Puberende dochter 'Nee mam ik heb alles in mn hoofd'. Moeder; 'Dat werkt toch niet!'. Puberende dochter 'Voor mij wel mam'. Moeder; 'Je vergeet je huiswerk te maken! Dan zit je 's ochtends te werken?!'. Puberende dochter; 'Maar mam ik heb het toch af'! Zeur niet zo!!!'. Je wilt gewoonweg niet steeds horen dat iemand je voor alles aan je hoofd zeurt, zo kort op je 'own space' zit, dat je niet je ding kunt doen. “Jaaaaaa, nu weet ik het wel!! Ik word gek van je! Je hebt het nu al 100x keer gezegd.” Laat mij het gewoon zelf doen!. Deze parallel is zo te leggen naar een team en de betreffende manager.


Om zelfstandig je werk te kunnen doen, en als manager focus te hebben op wat het team nodig heeft. en niet met de inhoud en het werk te bemoeien. Zijn basis afspraken met elkaar maken en kaders meegeven met heldere doelen en resultaat de basis om zelf te kunnen organiseren en te doen een basis die nodig is om straks met elkaar te kunnen excelleren.

Wees aan het begin, de start duidelijk en helder met elkaar. Geef vooral de ruimte om te ontdekken, te ervaren en zelf te doen. Je eigen verantwoordelijkheid nemen hoort daar zeker bij om dat gestelde doel en resultaat te behalen. Bij te sturen en te laten zien dat je stappen zelf maakt. En is er hulp nodig, dan staat die welbekende deur op een kier. En zakelijk gezien om juist ook samen te blijven koersen is een ritme in elkaar treffen en delen van ervaringen en successen een logisch aspect bij succesvoller mee te bewegen met je klanten en je omgeving.





door Esther Hupkes 08 nov., 2023
Start met een klein team die wil, die de energie en drive heeft om samen anders te gaan doen
Show More
Share by: